Özlemin eskitti bu bedeni
Çığ gibi düşüyorsun ruhuma
Nağmelerin yıldız kokuyor
Buna rağmen
Her an vurgun var içimde
Damarımda pıhtılaşan kan bile
Sana müptela

Denizlere sürdüm adını
Daha bir mavi oldu çehreler
Varlığını saldığım mum alevinin
Suskunluğunda kaldı ellerim
Giderek siliniyorum gözlerinden

Siyaha bürünmüş çıkmazlarda
Bir kadın bu kadar mı sevilir
Cevaplar hep kuytularda saklı
Sinirden akan iki damla gözyaşında
Kayıp ve ulaşılamaz

Sen olamadan senden gittim ya
Yalnızlık ruhumda kefenli şimdi
Çenemi saçlarınla bağlıyorum
Mezar taşıma güller aşılayıp
Toprağınla suluyorum mahşeri

Yıktığım hayallerin gölgesinde
Kapkara beklentilerim ile
Bıkkın gidişlerde asılıyım şimdi
Dudak ısırtan tövbe çelişkisiyle
Günden güne sana birikiyorum
Sana çektirdiklerimin bedelini
Yokluğuna alışarak ödüyorum…

Yavuz Süleyman OĞUZ



Tüm yanlışları yapan ben, bedel ödemeye de mahkum…