ben sanıyordum ki..
içime işlemişim ismini,
meğerse sadece ezbermiş..!

sende bende biliyoruz gerçeği,
ne sen şu saat,şu dakika,
şu saniyeden sonra istersin beni,
nede ben uzun süre kalırım yanında,
giderim vaktim dolunca..!
biliyorsun..

çok söz verdim kimselere..
sonum olacaksın..
yalan..!
ezberlenmiş cümleler onlar.
basit cümleler,
biraz daha açacak olursam eğer,
hiçbir zaman nokta koymayacağım virgüllerim olacak,
sende onlardan biri olacaksın..!

şimdi şu anda başımı koyuyorum yastığa,
yarın sabah uyandığımda aklımda bile olmayacaksın.
ben bir başkasını düşünüyor olacağım,
ama koynuma başka birini alırken,
kalbimde bambaşka biri kıpırdanıyor olacak
ama o sen olmayacaksın..!


büyük bir çılgınlıkla istediğim kitabı alacağım,
okuyacağımı mı sanıyorsun?
daha ilk sayfasını açtığımda,
diğer kitap takılacak aklıma,
ve sonra bir başkası..
daha ilk sayfasını bitiremeden,
yüzlerce..!
hatta binlerce kitapla donatacağım odamı.

yağmuru özlediğim çok oluyor..
bazen yağsında yüzümü ıslatsın diye çıldırıyorum,
zamanı gelince yağıyor ama
benim zevkim kaçalı çok oluyor.
durulsun ya..!
neden yağıyor şimdi bu..
sırılsıklam oldu üstüm başım,
rezil olduk..!

bak..
yada dinle..
nasıl istersen,
keyfin bilir..!

ismin ilk(ti) yaşantımda,
kısa bir süre ezberdin yani..
çılgınca okumak istediğim bir kitap,
sırılsıklam olmak istediğim,
yağmur taneciğiydin..

bak şimdi şu yoldan geçen herhangi birisin işte,
şimdi sende sıradan birisin.