Bir göz teması
Ruhumun derinliklerinde açan tebessüm
Hem de sürgün
Tortusu hüzne bulaşan,
Koyu kahve tadı dilimde


İkilem duygular paradigması
Üzerimde sığıntılaşan umutlar
Sana doğru her adım aslında kaçış
Ve zamansız pişmanlıklar dağa uzanırken
Her engel sisyphus bilmecesine sarılı


Bedenimde kol gezen hayat arayışında
Dokuz doğurttu elem karası
Ölümden doğan aşk bebekleri
Elleri kanlı ve hep masum
Vuslat sıçrayışları ise ancak çekirge edasında
Ve her an bitmeye mahkum


Teninde leylak kokusu varken
Ve tüm karartılar sana uzanırken
İçimdeki mavi deliden bir çığlık
Seviyorum der ve susar
Sonra tekrar çilekeş beklentiler


Özlemin
Bir çılgın şairin mısralarında
Tükenemeyişleri yaşarken
Şimdi bir tek bildiğim var
O da
Senin olmadığın her an ve her yer bana sürgün…


Yavuz Süleyman OĞUZ