4
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1132
Okunma
koca denizi susuz bırakan
katmerli acım
içime yığıntı tuz dağları
yıkılın artık
boğuluyorum kokuşmuş boşluklarda
uzandığında ellerim sivrilen dikenler
yaprak döken goncalarım
içimden içime sayıklamalar
usumun duvarlarını kemiriyor kurtlar
yurtsuz bir kadın
ne kadar sığınabilir kendi yabanlığına
aykırılığa kesilen parmaklarım
kardeşlerim gibi
sancılı ayrılık
dünün sorgusunda zanlı annem
çocukluğuma çıkan sırat gibi köprüler
dağlar gibi duruşunu toprağa verdiğinde babam
büyümenin viraneliğinde kayboluşum
varlarla geçmez hayat
bu tutsaklık
bu kabulleniş
neyin nesi yaşamak
içime çoğalan bu girdap
ben daha büyümedim
korkuyorum karanlıktan
tut ellerimi baba
yeniden büyüt nasırlı ellerinde
gözlerindeki denize tuz
göğsündeki yaraya merhem et
Sude Nur Haylazca
5.0
100% (1)
Cevap Yaz