Bu yüreği senden ayrı tutamam
Duygularım senle çiçek açmıştır
Yaksan yıksan seni söküp atamam
Emin ol ki akıl benden kaçmıştır

Yüce dağın tepesinde kar gibi
Volkanların sinesinde har gibi
Mevsimsizce çiçek açan nar gibi
Aşkın ile kendisinden geçmiştir

Varlığınla rahmet yağmış çölüne
Solacakken gonca düşmüş gülüne
Lal olmuşken neşe dolmuş diline
Kanatlanmış kuşa dönüp uçmuştur

Sanma sakın vazgeçerim ben senden
Can çıkar da aşkın çıkmaz bedenden
Mahşer düşse gözlerime sinenden
Gönül seni sonsuzluğa seçmiştir

Göz üstünde çatık kaşın zül olsa
Bakışların sitem eden dil olsa
Senin aşkın hiç kokmayan gül olsa
İnan bana kokusunu saçmıştır

Kırılsam da rüzgârında dal gibi
Savrulsam da selde kalmış sal gibi
Kavrulsam da Kerem denen kul gibi
Alevini zemzem sayıp içmiştir

Yokluğun ki tüm dünyamı yıksa da
Garip gönlüm bin bir acı çekse de
Yollarıma hep hasretler dikse de
Büyük aşkım her birini biçmiştir

Gönlüm ozan duyguları saz etmiş
Aşkın için şiir yazıp söz etmiş
Gece gündüz yalnız seni haz etmiş
Senin için candan bile geçmiştir

İhsan TURHAN