’Ben Leyla’yım ama Mecnun nerede...? ’Diyenlere

bir ses dedi ki ;’Gel ! uzaklara gitme ,

al da aynayı bak gözlerinin içine içine’’





Aşk ve Sır -1-





Gökte iki yıldız

Biri Elifim’e düştü

Diğeri Cim’e

Güneşi sıvayınca gece

Göründü arasında

Aydan sıyrılan perde



Sığamadı hiçbir yere

İçimde ki iki hece

Aşk mı, sır mı ?dediler

Sorsalar da demedim

Dermiyim? hiç kimseye



Sabrı doldurmuştum

Sırlı kâseye

Esen rüzgârın yelesinden tutup da

Sundum Aşk’ı üstünde ki,

asırlık türküye



Ferhat geldi ’şirinim …’dedi

Dağlardır yarin dedim

vermedim

Kays geldi

’Leylam’ın gözleri… ’dedi

git çöllere geceyi sür dedim

Mecnuna bile vermedim

Bir Hille’li geldi

sormadan verdim.

Sardı atının kayışına

Kırbaçlayarak zamanı

Götürdü gözyaşlarımı

Dicle yatağına

Artık Vuslatını bulmuştu

iki yıldız arasında

asılı kalmış esrarla



Nal seslerinin

çıplak ayaklarından çalınmış

Çöl kumlarıyla

Aşk ve sır düştü

Acıyla karılmış kağıtlara

Diyar diyar gezdi

Önce Babilde vuruldu

Dicle yatağında ki

Leylanın dudağıyla

Sonra …

İstanbulun gözyaşı oldu

Haremde ki bir kadının feryadıyla



Ah Rukâl Âh

Şeb-i sâfa olmuş adınla

Şimdi bir ceviz dibinde

Geçmişi dört ay’a sığmayan

Rahmine düşmüş yavruyla

Babil’den –İstanbul’a

Düşen satırlarda

Mecnun dan daha mecnun

Leylamı buldu seni

ay ışıksız gecede ki duayla







Bu şiir İskender Palanın ’Babilde ölüm, İstanbul da Aşk ’isimli eserinin ilk 10 bölümü için yazılmıştır….Amaç kitabı özümsemek , okumaya ve okutmaya şiirle destek vermek içindir ...Saygılar efendim

siirde kullanılan fon: FARİD FARJAD