1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1231
Okunma
Yüzünün boşluğunda nasılsa buluyordum
ihanet pembesi düşlerini
biraz telaşlı
diz çökmüş usulca
her an kanatlanıp uçar gibi çopur yanaklarından
ve dudakların kansız
mazaretsiz....
sanki hiç sevişmemiş
yeni bulutlar biriktiriyordum sana dair
gözlerinden sakınarak
ve bir ağlama hissine cilveler sokuşturuyorum
senden gizli
senden habersiz
kaç gündür karanfil say-ı-yorum adını
gecelerimin gardında belirli belirsiz
sonra bir umut besliyor bu yürek çelimsizce
ıslak,çiselenmiş
rutubetli bir bekar odası gibi
kimsesiz.....
( İBRAHİM YALÇIN )
Cevap Yaz