Bir şarkı söyleyelim hicazdan
yılları deviren hazla birazda nazla
her şiir eksikse de biraz tamamlanır dilimizde
çalsa da sazlar hüznü ömrün güzünü
yazlanan yorgun gönlümüzde
bir yüreği anlat deseler
içimden seslenir söz
yürek evimin konuğudur derim.


ne vakit özlemi çalsa kanun
için için sıralanır teller
aşina sesinle yumuşar uysallaşır gönül tahtı
beyaz saçlarından düşer de hikâyeler
yeniden uyanır zamanda hatıralar
çocuksu gözlerimde masallaşır hayat…


yaşları çalarken yıllar
ne ara dolsa içimdeki zehirli nehir
geceler beter sancılansa da başucumda
ıssız adalar toplanınca kayıp uykularıma
gün beyazlaşır ellerinde
gülüşünle rüzgâra kapılır yelkenliler
yeniden sevdalanır gökyüzü ve deniz
evimiz, ocağımız şenlenir de
ellerin yanağımda iki huzur kelebeği
okşar geçer yüzümdeki eski izi…


başımı yasladığım göğsünde nefeslenince
eski buruk bir acı geçer yanı başımdan ki
yenilen yanımdın sen benim üstat babam
şefkatten bahçende açan çiçeklerinle
baharlaşırım kollarına atıldığım an…


bâki kalan kubbede
nice sesler dolanır püsküllü başımda
öğrendiğim ne varsa senden yana
sarısı saçlarıma dolanır sarmaşık sevgin
kırık dalımı yeniden yeşerten
yeniden küçülen kadın yüreğim
koca çınar ağacım
bestelenen hayatında kalsın sesim…




Sevgili manevi babam Üstat Kanuni Bestekar Bertan Üsküdarlı’ya ithafen yazılmıştır.

En içten sevgi ve saygılarımla…