EY! VEFASIZ SEVGİLİ

kesilince nefesim, kanıyor ömür nehri
neden yüzün hiç gülmez, ey! Vefasız sevgili
hüzzamla tutuşunca, yanıyor aşkın şehri
sesin nedendir gelmez, ey! Vefasız sevgili

dağlarına baktığım, Erzurum sabahında
Palandöken’de resmin, gönlüm senin ahında
yüreğimi üşüten, esintiler anında
kalbin sevdayı bilmez, ey! Vefasız sevgili

sensiz çok uzaklarda, bir şafak daha doğdu
anılar denizinde, hasretin beni boğdu
vurgun yemiş düşlerim, ulaşılmaz bir dağdı
elin yaşımı silmez, ey! Vefasız sevgili

hayalimi yakınca, geride kaldı külü
gözlerime çekildi, sonsuzlukların tülü
yüreğim hicranlarda, sorsan sanki bir ölü
dünya sana da kalmaz, ey! Vefasız sevgili

anılar yokuşunda, aşkın yükü ağırdı
neden duymadın yârim, kulağın mı sağırdı?
sessizce gidiyorum, O, büyük ses çağırdı
sanma ki gülün solmaz, ey! Vefasız sevgili

sevdamızın yolunda, meğer ne kadar azsın
sen zahmet etme sakın, el, mezarımı kazsın
sızlayan hatıramı, Hüznün Şair’i yazsın
aşkım gönlüne dolmaz, ey! Vefasız sevgili


22.07.2009 / Erzurum

Coşkun Mutlu / Hüznünşairi