daha başlıktan belli eidyor bu kalem kendisini...resmen beni okuyun dercesine kendinden emin bir eda ile şiirine girişini yapıyor kinayeli bir başlıkla

şairin içerisinde bulunduğu dilemma her bölümde göze çarpmakta...bölüm bölüm inceleyelim
girişte yani ilk bölümde şair anlatma çabası gütmekte ve kendine bir giriş arıyor ama bu umut vadeden güzel bir giriş olmalı, maviye bulanmışlığıyla.ancak vedalar, veda sonrası kişilerin yengileriyle duyduğu gurur aşikar ve kalan nedir ki, bir kaç damla gözyaşı, kanayan sevda filizleri, ve bir beden daha ne kadar yanabilir ki? ama aşkı da sorgulamadan geçemiyor, acaba bu yeni aşk nasıl olacak acep? tekrar etmeyecek mi eskiyi? yoksa yalandan uzak, ayrılıklardan arınmış ve safii mi? kim bilebilir?

bir ilinti diyor şair...evet bir yerlere sığınsam, bir şeylere ilişsem, bir kale burcuna, bir meltem yalazına...maviye dokunsam diyor, zamanı kontrol edebilsem, bir şeyler yapabilsem, beni huşuya ulaştıracak...kim bilir belki bunun nihayetinde yine yeni ve yeniden bir mavi silüetli aşkla zuhur eder çıkarım hayata...

kaçmak sığınmak istiyor şair bir kuytu gölgeliğe...hiç kimse olmasın yeter diyor...iki bakış, iki göz olsa da yeter dio, biri ama olsa da diğeri aşka bakabilmeli, diğeri aşkla görebilmeli. ama yine dekendi kendini telkin ediyor ve asla aşkla bakan yanını amalığa esir etmemesi gerektiğinden dem vuruyor, çünkü aşka yapılabilecek en büyük haksızılık bu olsa gerek ve insan ki ne zaman bu yönünü öldürür işte o zaman yaşarken ölmüşlerden olur, o vakit kendini asli ayrlığın buzdan kollarına teslim ediverir

yeteri miktarda düşünür şair ve artık amacı bir sonuca ulaşabilmek, yoruldu çünkü ikilemlerden, ardı arkası keislmeyen bu düşünce silsilesinden, bir umut , bir çıkış, bir yol evet evet bir şeyler bulabilmeli ki, aradığı sonsuz huzura, o berrak maviliğe ulaşabilsin gönül rahatlığıyla...evet bi sonuç lazım, onunla ya da onsuz...ya onunla doludizgin bir mavilik ya onsuz arafta kalmış düşler, sıkıntılar, muallaklı bir ömür ama olsun..her şey bu belirsizilkten iyi olsa gerek...şair artık olumlu ya da olumsuz bir sonuç derdinde..

ama yine de her şey bir yana sevgilim diye nida ediyor sevgiliye. sen ki aşkın rengisin, kırmızısın ve aşk da seninle daha bir kırmızılaşıp iliklerimde vukuu buluyor umarsızca diyor...ben herşeyliğin hiçliğinde bunca düşünceyle kuşatılmöışken yine sen varsın tüm fikrimde, zikrimde ve tüm hücrelerims eninle kuşatılmış gibi diyor şair ve en mantıklısının bu istilalar karşısında susup belki de yenilgiyi kabullenmek olduğu sonucuna ulaşıyor...

ahh güzelim bilmiyorum ne derece anlayabildim, ne derece anladıklarımı ifade edebildim ama inan öyle bir şiir ki, içine işliyor insanın...beni anla, beni oku, beni yorumla diyor..

bu kaleme ben de ölesiye güveniyorum. gerek kelime haznesinin genişliği, gerek şiirsel ifadeye vakıf oluşu, gerek bilgisi... bu kalem çok büyük işlere imza atacak ve ben bu sitede bu değerli kaleme ilk yorumuu yapmış olmakla, ilk anlaşılır ve anlamlı yorumu yapmış olmakla övüneceğim hep

hoşgeldin şair
hoşgeldin şiir...

şimdi susalım şiir okşasın susuzluktan çatlamış dudaklarımızı