Şehrin uğultuları çınlıyor kulaklarımda
Sahilde cilveleşen martıları duyuyorum
Sıcak yaz gecelerinin sızıntıları sarıyor bedenimi
Uzuyor sana uzanan dar sokakların merdivenleri. susuyorum
Ben ne zaman sussam
Varlığın bana şarkılar söylüyor
Seni dinliyorum…


Hayaline dokunuyorum ellerim titreyerek
Güneşin ışıkları gözlerinden saçılıyor
Sessiz aşk nağmeleri dolanıyor dilimde
Akıtıyorum damarlarımdan sana yüreğimi. susuyorum
Ben ne zaman sussam
Dudaklarımda çilek tadında tebessümün
Seni anıyorum,

Yılların yorgunluğu yığılmış omuzlarıma
Geçmişimden çalınmış zamanı arıyorum
Yığılmışım çocuk gibi gizli köşelere
Yüreğimin hasret bahçeleri sana filizlendi
Ruhumda hasretinin sert rüzgarları esiyor,susuyorum
Ben ne zaman sussam
Gözlerimde senin bakışlarının ışıltıları
Seni hatırlıyorum…


Kalbimin kırk kapılı zindanına kapattım aşkını
Kilitler vurdum çelik suyu verilmiş demirlerden
Soğuk nefesler dolduruyor ciğerlerimi
Aklımın sen köşesi isyan pencerelerinde
Yokluğunun vakitlerinde kayboluyorum,susuyorum
Ben ne zaman sussam
Bedenimi aşkımın ruhunu giyindirip
Seni yaşıyorum…


Yarınlarımı ipekten kumaşlara sarıyorum özenle
İçimde bahar çiçekleri açıyor renk renk
Çocuksu bir tebessüm kaplıyor dört yanlarımı
Kıyılarıma vuruyor aşkının dalgaları
Yağmurlarına tutuluyorum ıslatırken bedenimi,susuyorum
Ben ne zaman sussam
İçimde dans ediyor sana söyleyeceğim kelimeler
Seni seviyorum
Seni seviyorum.




adem efiloğlu / bir garip ademoğlu