Son nefesini verir gibi,sonunu hiç düşünmeden
Birden dökülüverdi dudaklarımdan
O ölümcül
__ Hoşça kal !...kelimesi .
Oysa daha düne kadar aramızdan
Bir damla su sızmayacakmış gibi birbirimize yakınken
Şimdi, mevsimsiz göç eden bir turna sürüsü içindeyim
Değil sana, kendime bile yıldızlardan
Binlerce kilometre daha uzakta,
Bir bilinmezin peşinden gitmekteyim.
Krater ağzı, çalkantılı bir denizde
Ağır aksak yol alırken,
Aniden çıkan bir fırtınaya karşı koyamayıp
Alabora olunca gemilerim
Rüzgârın gücüne incecik bedeniyle
Savunmasız kalan, bir gelincik misali bükülünce boynum
Dökülüverdi kan rengi yapraklarım
Yer gök ala boyandı !
Her ne kadar yaralayınca seni
Kanasa da yüreğim
Yayından fırlamış bir ok misali
Geriye alınmıyor söylediklerim.
Değimliydi ki, kader denilen şey
Yaradan’ın yarattığı gün
Alnımıza yazılmış
Altı çok derin çizgilerle çizilmişti.
Gerisi bahane, aciz bir teselli işte.
Şimdi ;
Güneşi arkasına almış bir dağ gibi
Sadece yağmur yüklü bulutların gölgesi düşüyor üzerime.
Birazdan karanlığın katrası
Katre katre damlamaya başlayınca yüreğime
Kalbimi tam ortasından ikiye böleceğim !
Emanetin bende kalmasın
Yarısını al,
İstersen yak, istemezsen de çöpe at
Bak bu benim senden istediğim, en son dileğim !...




H.Hande HAGHGOUİ