8
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
5339
Okunma

Parça parça dağılan yüreğimin
Bir bütüne kavuşamaması
Ruhumun böylesine ölü
Bedenimin korkak bir serçe gibi
Tir tir titremesinin sebebi sen.
Sen ne kelimenin öznesinden
Ne de duyguların özgesinden anlamayan sen.
Sen zalim yüreğine hayallerimi gömdüğüm
Rüyalarına kan bulaşmış
Ölüm uykularına yatan sen.
Oysa ;
Bütün yol işaretlerine baka baka geldiğim
Bu son adreste
Koşmaktan takati kesilmiş yaralı bir köpek gibi
Kapı önüne yığılıp kaldığımda
Sanki hiç yokmuşum gibi, sanki hiç yaşamamışım gibi
Kupkuru bir temennayla selamlayıp
Seri bir katilin avuçlarına acımasızca bırakırken
Hiçmi sızlamadı yüreğin
Hiç mi acımadı için ?
Hiçmi değeri yoktu bir fincan kahvenin
Bu kadar nankörmüydün ?
Tanıyamadım !
Anlayamadım seni, çözemedim yıllardır birbirine karışmış
Kör düğümlerini
Aza döktüm dolmadı, çoğa döktüm almadı
Ağladım olmadı, güldüm olmadı, sustum olmadı
Öyle büyüdü ki yalanların
Geçit vermez dağ oldu yürümeye yol kalmadı.
Git benden !
Çok uzaklara git, dönüşü olmayan yolculuklar da
Tutsak hayallere güdümlenmiş
Senin gibi yalancı,senin gibi arsız
Ve
Senin gibi namussuzların elinde
Bileklerine zincir vurulmuş bir köle gibi peşinde dolaş
Bir yudum sevgi için diz, bir lokma ekmek için dil dök
Yalancı aşkların peşinde üstün başın perişan
Mecnun misali yerlerde sürün
Kendi düşen ağlamazmış
Ama sen ağla,
Öyle derin, öyle yürekten öyle çok ağla kii
Gözpınarların kurusun
Kör olsun gözlerin
5.0
100% (4)