36
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1913
Okunma

Vuslat yolunda ilerleyen bir karınca misali
Yürümek sevdanın yollarında adım adım
Her adımda ’sabır’ demek en yürekten
Ulaşamasam da yürümektir daim muradım...
İşleseydim kâğıda günleri birer birer
Anlatırdım o zaman içimde kalanları
Dilim bana tercüman olabilseydi eğer
.............Ellerim böyle mahkum büzülmezdi bir yere
.............Umudum sürgün olup gider miydi ellere
Tomurcuk güller açar yüreğimin içinde
Kalbim durmaz yerinde titrer bir serçe gibi
Şarkılar gömülür de sessizlik iklimine
............Kanatır gözlerimi çaresiz yakarışım
............Finale ulaşır mı bilmem ki bu yarışım
Bilmediğim sözleri terennüm ediyorum
Izdırabım dillenir kaleme yansır benim
Efkârlı olduğumda sessizce gidiyorum
............Gözlerim kızıl ufkun billur aydınlığında
............Ruhum sabahın güzel, berrak sahanlığında
Vuslatı her gün, her an yeniden arzularken
Neden önümde bir bir kapanıyor kapılar
Sana bir dua gibi ulaşmayı isterken
...........Bu karanlık çekilsin aydınlansın ufuklar
...........Bir muştuyu söylesin bedbin olan soluklar
Benim de şafak vaktim gelecek biliyorum
Şimdi gül mevsimidir hazan olmuş gönlümde
Karamsarlık taşıyan her şeyi siliyorum
.............Vuslat uzak olsa da umudum yeşeriyor
............ Günler şimdi gözümde bir mum gibi eriyor
........................................MÜRSEL DOĞAN...18.01.1999 Edirne
5.0
100% (10)