menzile varışı, meçhûle yanaşık !
iki gemi yolcusu biz
kabullenişin sessizliğinde
eskiyi dillendirmekten yorgun / yoksunduk

deli maviydi önce, ufuktaki umut ;
dalgaların ninni sesiyle,
bilinmezi/ görülmezi uyuttuk !
kafamızda yarattığımız cennet ;
yanılsamalara mahkûm,
son’un kederini, hazırlıyordu bize
farkında değildik !

üstümüzdeki geceyi açamadık,
göremedik yol fenerini / tutamadık önümüze !

söylenmemiş sözleri, perdelerken dil
ruh bıraktı elden tâkâti,
vehimler istilâsından düştü yürek
karaya vurdu sevgi !

boşlukta, amaçsız
ayrı yönlere bakar oldu gözlerimiz !
acı bir haber gibi, çaldı kapıyı ayrılık
siyah beyaz renklerimizi, çok geç gördük !

cılız bir fısıltıda artık, ayak seslerimiz
sen deniz, ben sahil olup, el ele
bir ömür boyu bakışamadık…

Hâdiye Kaptan
(...gerçeklerle yüz yüze gelememek bitirir her ilişkiyi ; açık olmalı dil, suskuya gelmez sevgi)



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.