45
Yorum
0
Beğeni
4,8
Puan
2393
Okunma
önce/ büyük, güçlü kollarını açtı ona
sarıp sarmaladı kuytusunda
suskundu ilk zaman, onun gibi
iyi gelir sanmıştı acısına !
zamanla, dolanıp boynuna
sıktıkça sıktı nefesini !
yeniden karanlığa gömdü
gecenin kanadından açılan güne
yine gecenin nefesi döndü /durdu üstünde
tövbeliyken aşka ;
sonsuz karanlığın ortasında
yanıp sönen ışığın, anlık sevinciyle
karanlığın koynuna düşmekti ;
aldanmaktı yeniden onunkisi
bundan sonra hangi ışık kandırır ki kadını ?
Hâdiye Kaptan
(....sevmek özgür bırakmak olmalı karşılıklı...)
5.0
83% (15)
4.0
17% (3)