Sunu;

“Sevmiyorum kimseyi,
Kimse sana benzemiyor.
Benzemiyor yüzün yıllanmış hüznüme, hüzün karar ölüme,
Ne yaptın gâvurun kızı, ne yaptın söyle Ömrüm’e!”

Sinan Eldem


/ Kapanıyor perde usul usul
Oyun bitti hoş kal İstanbul /

Biliyorum bir gün gözlerini açıp arayacaksın beni
Güneş gibi doğacağım üstüne
İki kıtanı birbirine bağlayan yerinden öpeceğim
Gözyaşlarımla dolduracağım Marmara’nı
Saçlarımı öpüp koklayacaksın
Üzülme,
Bir sabah gözlerini açtığında koynunda pusuyor olacağım.

a-

Jelatini yeni açılmış tenimde yıllardır buz tutmuş ellerin gezinmekte
İrkilip kalkmalarım bundandır,
Bu yalnız gök kubbe, dünyanın çatısı kentte sensizliği soluyorum
Vapurları kundaklayan denizlere döktüm kanımı
Çeşmelerinden hep ben akacağım bu suretle

b-

Sanma çocuk gibi sevdiğimi
Bir erkek gibi yakarım bu kenti
Geçtiğimiz ne kadar yol varsa toz yığını ederim önünde
Bir birine iliklenmiş dar sokaklarda yine keserim ayaklarını yerden
Keserim ayaklarımı gerekirse İstanbul’dan
Söyle;
Hangi şiirimin içinde ağlamadan durabildin
Her birinde senden iz
Gözümde nasır tutar suretin
Dudaklarımda adın fışkırıyor sessiz

c-

Al beni dar sokaklardan sakla içine
Özlesin İstanbul gözlerinden süzülen tenimi
Delirmiş bir anne gibi arasın beni
Ben gözlerinde ölümler büyüteyim ikimize
Duldasız ve bağrı göbeğe kadar açığım gecelerinde

d-

Adımı söylediğinde sen, soluğu kesiliyor nabzım
Saatlere kal geliyor tutuyor akrep yelkovanı
Düşüyor cam kırığı yansıyan yıldızlar
Bilekleri kanıyor aynaların
Karları duruyor Ararat’ın, öpüşün eriyor sırtımda
Sayrılı sevdamıza kol geziyor Azrail
Acımıyorum sana koca taş yığını
Mendireklerine ayak izlerimi düşeli beri yalnızsın
Fatihin bırakıp gittiği kadar da arsızsın.

e-

Sen hiç bırakmadın beni
Her gün doğumuna yeniden doğurdun
Ben aç bir bebek gibi memende ölümler emdim
Bakışlarında deniz tükenen kadın! Neredesin şimdi?
Gözlerinin doğurgan yağmurlarında titriyor tenim
Üşüyor sen’im

f-

Gözümden çektiğim kanla yazıyorum sana son mısraları
Bir yanardağdan püskürür gibi sen fışkırıyor retinamdan
Gidemez miyim bir adım öteye?
Senden uzak olamaz mıyım sanırsın?

Haklısın…
Haklısın…


/ Bu oyunda kaybettin tavlamda son zar, kırık pul
Gele senin kaybettin düşeş benim İstanbul /



05.04.2009 İstanbul – 12.05.2009 Ağrı
Mehmet AVCI