/Herkes biraz yarımdır hayatta
Beni de sen tamamlarsın sandım/

Aslında umutsuz bir vakaydım
Aşkla geldim içim dışım yıkık
Per perişan darmadağınık üstüm başım
Geri verebilirdin hayata, ellerimden tutup...

Binlerce hevesle geldim kursağımda dizili
Ürkek bir serçe kanadında özgür
Tenim buruk, taze begonvil kokusunda
Biraz eksik, biraz yarım, biraz yok hükmümde
Tamamlarsın sandım! Saçlarımı okşayıp.

Cehennemden çıkıp geldim
Yangın yeri her yanım
Ayaklarım çırılçıplak yaralarım irinli
Acıyordu her yanımda aşk
Sarılırsan acısı geçer sandım
Hiç yaşanmamış bir andım
Bu yüzden kandım
Bu yüzden daha çok yandım...

Herkes gitse sen kalırdın
Her şey bitse sen vardın
Şehrin lambaları gibi yaklaşmaya çalıştıkça ışıldayan
Uzadıkça mesafe, güzelleşen
Güzelleştikçe, önemini yitiren
Yitirdikçe daha çok özlenen
Özledikçe ıstıraba dönen an kaldım.