Baba’’ya



En çok ihtiyaç duyulup da en az başvurulan insan
Hanımına sultan deyip,varlığına kurban olan
Her şeyden geçip,ailesini unutmayan
Yılmayan soğuktan,bıkmayan yokluktan
Aşkını bile her daim vara yoğa anlatan
Bu gün de kutlu olsun Ana gibi Baba’’ya

Bir tek günü var hatırlanan o da yarım yamalak
Annesini ise hatırlar kendini hergün unutarak
Bugün bile sevinir eşine annesine bayram diye
Ama yine de sızılar içi,hep unutulduğunu sanarak

Varlığı nimettir anlayana,son sözü bıçaktır alıp da kullanana
Dağdır bazen dayanılan,bazen yağmurdur yüreğe damlayan
Nasır eli pamuktur yanağa,pütürlü yanağı
Yastıktır en alasına,sevginin aynasıdır
Evet aynasıdır,çünkü görülmez büyüklüğü
Hissedilmez yaşıyorken kalpteki bütünlüğü
Evet nimettir,görülmemiştir kötülüğü...

Amaç anaları unutmak değildir şiirde,
Ana gibi Baba’’nın gönlü de bizimle
Ama az olmasın eline kondurulan öpücükler
Bu mutlu günde,bir kere de ona gitsin ayaklar
Onu da tutsun eller ve onu da öpsün dudaklar...
Ana gibi Baba’’ya, anayla birlikte kurban olsun GÖNÜLLER...