Çöpçülerle yarışan şımarık yaprak,
ve karanlığın esiri kimsesiz gönlüm...
Herşeyimi çalan zamana sormak,
galiba rüya değil sonsuz gördüğüm...

Yavaş yavaş damarımda geziyor kirli,
kan revan sarıyor parmaklarımı...
Yazdığım her kelime belki sihirli,
sığdıramıyorum kalbime yaşadıklarımı...

Lekeli hüzünler yaren tenime,
ve hançer hançer dağlanmış sinem...
Soruyorum en sonunda kendi kendime,
güneş doğmasaydı,görünürmüydü gölgem...?

Katran olmuş göğsümde kazanlar kaynar,
sinsi sırtlan halime acımaz yüzsüz...
Bir zehir beynimde durmadan oynar,
tarihi yalnızlığım yersiz hükümsüz...

Şairim,kökü kurumuş çürük fidanda,
çilem sonsuzluk yolunda başsız bir insan...
Cinler periler geziyor odamda,
bir dostum bile kalmadı fani dünyadan...

Gölgeler görüyorum gölgelerde saklı sır,
bir renk görüyorum beyazdan parlak...
Aynada yüzüme o bakış yansır,
der; hakikatı bulacaksın muhakkak...

Namussuz iblis uykuma ortak,
herkesten daha yakın katil peşimde...
Bağırsam sesimden bile korkacak,
yinede bir kambur durur ensemde...

Gece gündüz deyyus nefsim yakamdan düşmez,
dünyalık acılarıma yenilerini ekler...
Uslan derim bir türlü peşimden gelmez,
Bilmez ki kor ateş onuda bekler...

Ey kadir kıymet bilmeyen beden,
aldığın her nefes için şükret ne olur...
SIĞIN SAHİBİNE ARAMA NEDEN,
BU SULARDA ONSUZ KALAN ÇABUK BOĞULUR...

Düşünüyorum,aklıma sığmıyor o büyük kudret,
acizim kendimden bile habersiz...
Beynimi kemiriyor mahçup nedamet,
sabahlar utangaç vede çok sessiz...

ENGİN diye bir ses çınlıyor lakin,
onca yemişin varamıyorum tadına,
Günahkar bedenim nasılda bitkin,
Zorluyorum kapıları şeytanın inadına,
belki Cebrail’in kusursuz kanadına,
Konar dualarım ulaşır sana,
Dua sana,şükür sana,sığınmak sana,
Ah nefsim sende beni birazcık anlasana...