Kötü kaderim yine duman duman başımda,
koskocaman dünyada yapayalnızım...
Çağırıyorum kimseler gelmiyor imdada,
kürekleri kırılmış kimsesiz bir sandalım...

Günbegün akıp giderken merhametsiz zaman,
gözümün bebeğine katranlar sinmiş,
Bu mutluluk denen yalanda kimmiş,
sevdiğim herşeyi alıpta kaçan...

Duvarlara resim olmuş hüzünlü yüzüm,
hayat denen oyunda nede mutsuzum,
kabuğum kırılmış bitkin güçsüzüm,
taş basıyorlar yetim omuzlarıma...

Kalbimi satıyorum dilenci rüzgarlara,
hiçbirşey söylemiyorum yalancı baharlara,
kilit vuruyorum sevgi yüklü bucaksız bağrıma,
ateş yakıyorum döşüme,çilem dolmuyor...

Engin diyorum tüm dünya ah yazık diyor,
umuda giden her kapı yüzüme kapanıyor,
ellerim titriyor ciğerim kanıyor,

Bu garip hayatta ne yolcuyum ne hancı,
Hikayemi zehir eden bilsem hangi yalancı,
Bugünde böyle geçti yarınlarda hep acı...