Bak geçiyor yanık devrin kralları önümden,
Yazıtları aşkımızın bir avuç gözyaşı altında kaldı.


İçtiğim tütün kadar adım aldı ömür
Bakınca dili geçmişin sayfalarına
Hatırda kalan
Bir nefeste tükenişiydi çırpınışlarımın

Geliyor antik çağın meçhul kahramanı
Çehresinde kızılcık şarabı niyetine açılan bir yara
Ve ardında bırakılmış sayısız kurban aşk yolunda...


Herhangi bir kitaptım ben
Sen de doyuramadığım tek us
Gözlerin dolaşırdı satırlarımda
Tutsak kalırdım sayfasında hiçliğin
Bir lahit gibi karanlıkta kalırdı hikayemiz
Sen biterdin
Ben hiç bitemedim...


Toz tutmuş bir çeperi vardır yüreğin
Bakışları kırıktır aşkın...
Yalandan bir taht üzerinde tebessüm
Ritminde bir gecenin
Kapanmaya yüz tutmuş kapılar vardır


Titriyor aldığın adımların sesi
Son serenatıdır bu aşkın
Kalbinde bir avuç toprak misali
Ardında kızıla bürünmüş bir gece
Fısıltılar dudaklarına dokunuyor...


Sonuna gelinmiş bir devir aşk
Alev almış yürekler...yanık bedenler
Ölümüme kaldırılıyor kadehler
Sinsi bir yaşam arifesinde
Masum çocukluğum ölüyor
Kabullendim
Bırakın bu devir de böyle bitsin...


İsyan etme rengine semanın
Ki sen ;
Mavide de boğuldun gride de
Tek kusurun aşkı siyah sanmaktı..."







Saruhan Osmanoğlu
S.c



""sevgilim bak, kalmadı feri sevginin, yandı kül oldu doğamadı bir anka gibi yeniden""