Gönülden olmayan niyaz, iyi bil ki niyaz değil
Kulağı kemiren seda, hoşa gider avaz değil
Seyredeni tehi gören akıllı bir cambaz değil
“Bir kez gönül yıktın ise bu kıldığın namaz değil
Yetmiş iki millet dahi elin-yüzün yumaz değil”

Aklı olan bu cihanda Hakk’tan aldı, halka saçtı
Helalı-haramı seçti, hayır kapısını açtı
Can kafeste saklı kuştu, vakti geldi çıkıp kaçtı
“Han’erenler geldi geçti, bunlar yurdu kaldı göçtü
Pervaz urup Hakk’a uçtu; huma kuşudur kaz değil”

Gözleri gören kimseler itibar eder mi köre
Heves etme yüksek yere, ikiden yüz çevir Bir’e
Bu yola kaim dilersen, var gel gönül ver bir ere
“Yol oldur ki doğru vara, göz oldur ki Hakk’ı göre
Er oldur; alçakta dura.. yüceden bakan göz değil”

Metaını sattın ise, dünyalığı attın ise
Tevbe edip çıkar onu, haram lokma yuttun ise
İman, ibadet, niyazla; nefsini düzelttin ise
“Doğru yola gittin ise, er eteğin tuttun ise
Bir hayır da ettin ise; birine bindir az değil”

Bu dünyada nice kimse günah deryasına batar
-Ayağını topla- desen, ileri uzatıp yatar
Bizim için gam değil ki; olmasa da hiç itibar
“Yunus bu sözleri çatar, sanki balı yağa katar
Halka meta’ların satar.. yükü gevherdir, tuz değil”