Ağız açup söyliyenün sesini çoğ ide bir söz
Eşidüp de dinliyenün anını çağ ide bir söz
Dağda çoban çadırını koca otağ ide bir söz
“Keleci bilen kişinün yüzünü ağ ide bir söz
Sözi bişirüp diyenün işini sağ ide bir söz”

Söz ola sağ göre şaşı, söz ola avlaya kuşu
Söz ola ki dümdüz ide karga sekmez sarp yokuşu
Söz ola cana işleye, söz ola eride taşı
“Söz ola kese savaşı, söz ola bitüre başı
Söz ola ağulu aşı, bal ile yağ ide bir söz”

Pis soluk çekme göğsüne, temiz nefesle şişirgil
Merhametli sözlerini kem laf üstünden aşırgil
Doldur iyilik kabını, ziyan olmaz tek taşırgil
“Kelecilerin bişirgil, yaramazını şeşirgil
Sözün us-ıla düşürgil, dimegil çağ ide bir söz”

Söz zarar vermesün sana, sonunda olmaya zâri
Bir çıkdımı dönmez geri, yaban eder sana yari
Senin içün kazanç olur nerde bıraksan zararı
“Gel ahi iy şehriyari, sözümüzi dinle bari
Hezar gevher ü dinarı, kara toprağ ide bir söz”

Şöyle bilirüm kimini, sözüne katar yemini
Söz iden kişi kollaya layık zaman ve zemini
Zihninde tart söz cemini, koyda batırma gemini
“Kişi bile söz demini, dimeye sözün kemini
Bu cihan cehennemini sekiz uçmağ ide bir söz”

Sözün ile ettiğinü, idemezsün elün-ile
İreme eş ilün-ile, bağ u bostan gülün-ile
Nice sözi sarf idersün, eşdeğerdür yelün-ile
“Yüri yüri yolun-ıla, gafil olma bilün-ile
Key sakın ki dilün-ile canuna dağ ide bir söz”

Ona buna atıp dutma, uzak dur söz töhmetinden
İçin, dışın uyar olsun, gayrı olma niyyetinden
De:’odun gibi olsa’ da, korkma gelen zahmetinden
“Yunus, imdi söz yatından, söyle sözi gayetinden
Key sakın o şeh katından, seni ırağ ide bir söz”

Hünkâr DAĞLI