İnle artık ey şafak, korsuz zamanlar yandı bak
Gözlerim hep yığdı cevher, zor zamanlar dondu bak
Aşka gelsin akşamım, neyden mâtemler çıkmasın
Kalbe artık şevkle, bülbüllerle güller kondu bak

( fâ i lâ tün / fâ i lâ tün / fâ i lâ tün / fâ i lün / )

Yaktım hemen közümle, yürek yüklü şiirler
Hüzzamlarım duruldu, uçup gitti zehirler
Gül neylerim çağırdı, sükût şarkısı birden
Meltemlerim çoğaldı, beyazlandı şehirler

( mef û lü / fâ i lâ tü / me fâ î lü / fe û lün / )

Çağlıyorken kor sabahlar, güllerim kor raksta hep
Bahçelerden meşk sızarken, bülbülüm nur raksta hep
Ağlıyor deryam, yanar harmanlarım, aşk bulmuşum
Damlalar cevher olurken, gözlerim zor raksta hep

( fâ i lâ tün / fâ i lâ tün / fâ i lâ tün / fâ i lün / )

Ağıt bitsin gönül, vuslat tutuşsun nur yüreklerde
Elem bitsin gönül, maksat tutuşsun nur çiçeklerde
Ezilsin katranın zor dengi, yansın mevsimim korla
Zehir dinsin gönül, köşkler tutuşsun nur dileklerde

( me fâ î lün / me fâ î lün / me fâ î lün / me fâ î lün / )

Bir dilek titrer zamansız, dilde közler gülşeni
Bir hayat titrer dumansız, kışta yazlar gülşeni
Irmağım çağlar köpüksüz, neylerim nur yağdırır
Kor yürek bir kasra dönmüş, şevkle gözler gülşeni

( fâ i lâ tün / fâ i lâ tün / fâ i lâ tün / fâ i lün / )