her düğüm kendi sonunu hazırladı
bağlanmak böyle bir şey olsa gerek
yoksa ne diye kopmak istesin ki
hem de inceldiği yerden
incindiği yerden

yoksul bakışlı
isim mağduru yalnızlık
geçmişi ölmüş sensizliği
iki kör kuyu içinde hapsettikçe
çığlık ismi ile müsemma bir nefret
bilinmezin bilindik hikayesini yazıyordu
gölgealtı derin bakışlar kimliğini
kayıp bedenimin
arsız bekçisi gözlerime
duvar diplerinde
dilimin mezarlığında

işte bu yüzden
sevgilimsin… dedirtmeyen dudakların
inceldiği yer
bırak kopsun

rivayet muhtelif
hilkat garibesi gövdeye
mutlak yarayı teslim eden güzelliğin
hiç durmadan solan bir ölüm
kıvamını gözlerinde tutturmuş sevdayı
zerk edince ruhuma
kimin alnından
kimin yaşından
kimin aşk’ından öleceği bilinmez

işte bu yüzden
hayatsın… dedirtmeyen bakışların
inceldiği yer
bırak kopsun

sen baktıkça bana
ben baktıkça sana
içimizde kabul görmüş her ihanet
muradına eren ağız dolusu yemin
ikimizden yapılma günahlarsa
tanrıdan korkmayacak kadar sevmekten emin
belki farkında değilsin
gamsız hasretler halinde yaşlanıyoruz

işte bu yüzden
benimsin…dedirtmeyen aşk’ın
inceldiği yer
bırak kopsun