44
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1784
Okunma
durulmayan duraklarla
akıp gider(n) zamanlar
ne yapsan, dün bu güne dönmez
taşkesmiş anıları
zamana yazılanı kazı kazı...
kazı kazıyabilirsen
fersiz bakışınla, durmadan oy oy...
biçimlendiremezsin taşı
yitip giden baharı, getirmek için geri
şakıyan kuşun, beyhudedir gayreti...
kor kor ayrılıklar, yüreğe taş kor
içilemeyen ağu, kan yokluk kor
ki yokluk
onmaz karanlıktaki girilemeyen enkaz
çığdır/gecelerden de kara hasreti
mutluluğu emen zebâninin dilinde
ölümün buz öpüşü durur
ayrılık, o meş’um sesiyle gülmüştür bir kez
hâtırâların solgun anısıyla, gider gelir
hayat/ mahkûm voltalarında
mecbûri istikamete
yaslan gecenin hüznüne yüreğim
bırak kalsın söylenmemiş sözlerin
biten mevsiminin, mecâlsiz ayak seslerini dinle
yaşanılan yaşanılamayana kaç eder ?
ay sağanağında iken bile, karanlık gölgenin hiçliği
daha kaç kez yankılanır durur!...
haykırma boş yere
gidenlerin duymaz sesini
bekleyeceksin durulana kadar
bilmez misin, en son yürekler ölür!
Hâdiye Kaptan
c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
5.0
100% (1)