Yine yaz geliyor senin şehrine,
Hangi sevgili var sırada şimdi,
Ve hangi kalbe gireceksin acımasızca,
Hangi duyguları katledeceksin.
Ay ışığında yine yeminler ediyor musun
Sonra apansız çıkıp gidivermek için
kırık kalpler diyarına.
Hangi şarkı süzülüyor dudaklarından,
Hangi ihanetler kalacak ardından yarına…

Neyin intikamını alıyorsun,
Nereye kadar sürecek sevenlere kinin,
Ne kalacak elinde sonbaharda,
Kim adını nefretle anacak yine senin…

Kaç kelebek uykusunda saklanacak aşkın,
Kaç günah seni tatmin edecek söyle,
Kaç kez ah edecek ağlayacak sevenin,
Taş da olsa bir kalbin yok mu senin…

Ya karşılaşırsak seninle yine Konya altı’nda,
Yüz-yüze, göz-göze gelirsek bir an,
Sökülür gibi olmaz mı senden de,
Can içinden can…

Hadi sakla sessiz gözyaşlarını,
Parmaklarını ucuyla usulca sil…
Sen çaresiz olabilirsin “Mor Gülüm”,
Bil ki aşk çaresiz değil…

Yaşam hep hüzünlerle doludur bilirsin,
Ya gerçekten pişman olursa yüreğin,
Sen bile kalpsiz yaşayamazsın
Sonuna değin…

Ellerimi kaç kez tuttun hatırlasana,
Kaç kez ağladın başın omzumda,
Kaç geceyi uykusuz geçirdik beraber,
Bak sen de pişman oluyormuşsun değil mi meğer…

Artık doğan güne ısmarlamıyorum umutlarımı,
Onları da sen götürmüştün gözyaşlarınla beraber,
Uzak da olsan benden hep yanımda gibiydin,
Gerçekten unutabilirsen, haber ver…

Açma sakın gözlerini ay ışığında, yum,
Eski bir resmim vardı sende, onunla avun,
Ve şarkılarımız hala hatırındaysa
Kendi yüreğine sun…

Hoşça kal deme bırak git dünyayı apansız,
Ateşböceklerini, yıldızları küstürsen de.
Birazı bende kaldı ama
Yüreğimin çoğu emanet sende…

Hatırlarsan telefonumu, adımı,
Seni o sahilde bekliyorum,
Asrın en vefasız kadını…

Murat Nail Güney
18.05.2008 Antalya