11
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1405
Okunma
kimse görmüyor cinayeti,
öldürüyor beni hırsız zaman
penceremdeki güneşi çalıp
cama katran çekiyor
yas karasını bırakıyor odama;
iyi bilirim bu sesi
her dakika kötü bir sihir
her saniye zehir
inkâr edemez ki saatler
tanırım akrebin ayak izini;
mızıkamı öperek seslerken hüzünlü şarkımı
fısıldıyorum kendime birkaç dize
kapım suskun
eşiğim küs;
eskimiş süs gibi duran kalbimi atıp
öksüz gönlümle dolaşıyorum geceyi
ve başlıyor matemim;
siliyorum duaları duvarlardan
söküyorum taptığım resimleri bir bir;
susuyorum kurumuş söz pınarının başında
demezsem canım çıkar
dersem yâr incinir;
söyleyin bana,
gözlerim salacak
göğsüm musalla mı benim!
her gece bir ölü uyutuyorum koynumda
hayat masalını anlatarak.
ö.n
Cevap Yaz