Umut dök gözlerim hep, kanatlansın günler
Sefer yapsın dilekler, çiçeklensin yönler

Kahır bitsin, zaman meşkle kavrulsun şimdi
Sönüp dursun günah, kalmasın solsun şimdi

Mahursuz tütmesin bülbülüm, bahçem yansın
Sitem dinsin hemen kalpte, meltem yaslansın

Eşikler hep hüzün dökmesin, döksün nurlar
Güneşsiz günde, ağlatmasın korsuz korlar

Hazırlansın sabahlar, bitirsin hep hasret
Yüreklen dil, şafaklar getir, solsun nefret

Çağın kalbinde, ölsün bütün katran nehri
Bağın böğründe, dursun hemen vahlar zehri

Gönüller özde cevher tutup, yıldız bulsun
Değerler közde meydan bulup, hicran yolsun

Dilin rüzgârı yığsın güneş, derman gelsin
Gözün kor rengi, yaksın zaman harman delsin

Gecem, şevksiz hicazlarla yangınlar yakma
Uyan sen mevsimim, gönlü cevhersiz yıkma

Çağır Pervâne nurlar, zaman yıksın mâtem
Dönüp dur meşkle birden, hemen yığdır meltem

( me fâ î lün / fe û lün / me fâ î lün / fa’ lün )

. - - - / . - - / . - - - / - - /