ben çalmak
sen hissettirmek ile mükellefsin
daha fazlası meçhûl

aşkını
çift aynalı
kehribar saplı kör bıçakların ucunda arayan
mutlak bir ölümü sabırla beklermiş
çekilesi alın yazısında

ve bir gün kelebeklerin de zamanı tersine dönecek
kanatlarında kendini doğuran
masum renkler
iç içe geçmiş hayatları soldururken
her melek
diğeri için sonsuzluk şarkısını söyleyecek

ve kadınlar
ve erkekler bilir aşkı
bilmeyenlerin ruhlarında yasak kadardır
daha fazlası meçhûl

kaçamak bir gözden
lanetlenmiş bir gülüşten
arsız bir öpüşten geçer gibi geçiyorsun
ardında garip bir teselliyi
zamansız bir sokağın ucunda bırakarak

her aşk şiddet içeriyor
kendi sesinden
şimdi seni nasıl düşünsem bilmem ki
kırmızıya yan çizmiş bir siyah
viyolonselin
hiç de iffetli olmayan avazında çoğalıyor
tek bir nota bile tecavüz simgesi
ruhuma

ve erkekler
ve kadınlar bilir aşkı
bilmeyenlerin ruhlarında ayıp kadardır
daha fazlası meçhûl

kent ortasında
işaretleriyle belli bir gidişin adresidir
yalnızlık
iri gözlü korkak gecenin
masum ay’dan çekeceği var belli

o ay beni bir başkası yapmaya yetmiyor
ama seni yıldızlar kadar seviyor
ki
ne zaman bir yıldız kaysa
henüz dilenmemiş bir sevdanın parlaklığında
mutlaka bir yerler de saklanıyor kader
gözlerimde ki nazara sen değene kadar

ve ben
ve sen biliriz aşkı
bilmeyenlerin ruhlarında yaşadıklarımız kadardır
daha fazlası meçhûl