4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
693
Okunma
Başımı ömrümün duvarına dayadım,
Otuza kadar ağladım.
Nasıl saklanmışlarsa
Çocukluk zamanlarım,
Aradım, bulamadım.
Belki de ömrüme akşam çöktüğü için
Evlerine dağıldı
O en güzel yıllarım.
Öyle ya,
çocuklar
Babalarından önce
Evlerinde olmalı.
-Çünkü babalarına
İşin yorgunluğunu
Unutturacak güzel
Sebeptir onlar.
Nasıl bir saklambaç oyunuysa bu ömür
Saklanan bir daha bulunamıyor
Bu yaştan sonra artık
Oynamıyorum desem
Ne çocukluğum umursar
Ne de yitik yıllarım.
İşten dönüş saatini bekleyen olmasa da
Var git evine adam
Kendini sobeleyip
Kendine sayıp durma
Ömrünün duvarından kaldır artık başını
Hiç olmazsa otuzdan
Sonrasına ağlama.
Barış Çelimli