zemherilerden geçiyoruz çıplak ayaklarla
içimde maziden ince sızılar
gecikmiş bir hayatı tutuyorum avuçlarımda
gözlerimde yetim kalmış arzular

gençliğim kıyama durmuş
bizi seyrediyor
uzak iklimlere sürgün sevdalar gibi
döneceğin günü bekliyor

mevsim savaşlarına son verdim artık
yaz kış bir benim için
bütün mevsimler şimdi sonbahar
bu şehirde bütün sokaklar
nasıl olsa bir gün
senin adresine çıkar

öyle bir mevsimdeyim işte
ve öyle bir şehirde ki
gizli ya da aşikar
bütün gözler seni arar

adını alır bütün çiçekler
ay ışığıyla yanarken deniz
avuçlarıma iner yıldızlar geceden
yıldızlar aydınlatır gecemi
sen içimden geçerken
bütün dualar sana aşikar

ezanlar okunur şafaklar söker
karanlık biter nihayetinde
yıldızlar çekilir derinlere
düşler yetim kalır gözlerimde
günlük telaşlar yeniden başlar
verilen mehil tamamdır artık
yolculuklar da buraya kadar

sen şimdi yine perdelerin arkasından bak
buğulu gözlerle aşılmaz duvarlara
arka sokaklara bak
geçen sütçünün
ve çığırtkan satıcının ardından
çocukluğun yeniden ortaya çıkacak

gözlerinde bir bahar gülüşü saklayan çocuk
ümidini kesme sakın gelecekten
yüksek duvarlardan korkma
daha çok günlerin var görecek
daha çok gecelerin olacak

böyle diyor baktığım bütün fallar
ve böyle istiyor
yaptığım bütün dualar