Her an bahar sevinci, kuşansın yüreğinde
Aşk şarabını içip, kendinden geçmeyi bil
Mâtemler dolaşmasın, yeşeren dileğinde
Meşkle gözün nurunu, aşkınla seçmeyi bil

Kubbelerin altında, ısıt fikirlerini
Kınalar yak gönlüne, hep akıt kirlerini
Çağlat dudaklarını, başlat zikirlerini
Ermek için vuslata, zehirler içmeyi bil

Durmaksızın yaklaştır, yandığın menzilini
Ağrıtma közlerini, ağrıtma hiç dilini
Bitir eyvahlarını, aşkla donat ilini
Tespih tespih sözünle, katranlar biçmeyi bil

Bir mermer sükûtu gör, düşünerek ibret al
Kor kapıya gelmeden, koru yüreğine sal
Dinle bülbül sesini, her an güllerde kal
Bulmak için İrem’i, nurları açmayı bil

Günah yüklü hanında, ateşsiz aşk yığdırma
Zamana hırslar katıp, karanlığı yağdırma
Nefsine kurban olup, yalanları sağdırma
Umudu cevher yapıp, ağrıdan kaçmayı bil

Ey çaresiz kuşağım, bekleme yalan rüzgar
Açsın senin içinde, mevsimsizce ilkbahar
Dinsin artık hüzünler, yetmez mi bunca zarar
Zamana beyaz beyaz, yıldızlar saçmayı bil