Gece hüznü morfin gibi
Damardan akıttıkça
Uçurum yanı olur gamzenin bir tarafı
Gözyaşı gölet inde kırılır iç rüzgârlar…
Dökülür çocuksu ağlayışlar…
Bentlerini dağıtsa da virane bakışları
Açmaya yeltenir kirpiklerini
Şubat soğuğunda kırağı tutmuş umut
Zihin sarkacından hüzün uzamakta…

Sabah yağmurlarından damladı
Kırılganlığı damardan enjekte eden sözler,
Tebessüm mart ayazı gibi donuk,
Gözler eylül telaşıyla savruk yanık sarı…
Ruhtaki fırtınalar Fırat’ı usandıracak kadar
Şiddetli tufan, bentleri zorlayan cinsten…


Kışlalar misali yürek
Özlemin bini bin para…
Hüzün, çehrede yaygın
Ve tarif yazdıran…
Hay-a-ta düş-e…
Kötürüm yürek Sıkkın…
Sıkılgan gözle sılaya baktıkça…
Aynada körleşir beyazlar…

Duvarları yanılgı tablosuyla süslü,
Buz kesen düşlerin
Amansız zemheriyle çırpınışıdır hayat…
Bileği kesilse de umudun
Kan akmaz ayazda,
Cam kırığı umutlar
İhanete ihbar sayar zamanla…

Düşler takviye düşle yıkanır,
S-Aklanır mı? Bilinmez.

Bir defa ayrı düştü yapraklar eylülde
Zemheride buz tutsa ne fayda…
Kırılan dallardan düşen yapraklara
Yeni bir şans olmaz ki…
Bulutları uzansa da
Zor…

Hayatın telvesi aldanışla örtülü
İmgelerin beyni tırmaladığı,
Saf ayrışma eşiğinde doğru-yanlış
Tenselliğe meyilli bir uyanış,
Çığlıklar eşliğinde
Öfke gecede alazlanır
Seherde masumca söner….


Sızılı bakışlarıyla gecenin
Ateş böcekleriyle dansıdır,
Anımsatmışlığıdır ışığı gücendiren…


Fütursuz şubat
Çatlatmakta hüzünleri,
Ve yağmurlar
Bulutlardan kopan
Haylaz serseri
Ve umutlar yağmur düşkünü…

Yürekteki kırılganlığın,
Sızılı alınganlığı…
Dünya ya sataşan okkalı cümlenin
Vaktini beklemekte eşref vaktinde dilekle…
Umudun tek adresiydi mısrada yankılanan
Şair’in seyrine katılan,
“ilk cemreyle aydınlanacak hayat”
Güvercin kanadında umut
Bakışlarda bekleyiş
Sabır parmak boğumlarında
İlk cemreyle aydınlık….