Satır araları girdaplarının sundukları
Mazgal deliklerine akar
Gider
Kırmızının en kızgını
Bu duruma güler
Geçer
Deli rüzgar encamını yadsıyamaz
Fırlatır tek şeyler ordusunu
Fırlatır da eser
Kan lekesi bürür sakız çarşafları
Sokak çığlık içinde inim inim
İnler.

Sevdiğini söyler masal,kahramanının
Bulutlar kin dolu taşıyamaz su buharcıklarını
Akar yaşlar kirpikler tutamazsa ruhunu
Kirpi dudaklar akıllanmaz düşer yollara
Düşer de düşer..

Mevsimler döner, mevsimler buğulu
Hitap
Gözlere
Değil yüreğe.

Sefilce bir mektup yazılmıştır
Daracık lafların yakası bir araya gelir ansızın
Savrulur damlalar akarken denizlere
Yaşlar süpürür denizin tozlarını süpürge edaları ile
Anılar cibre cibre dökülür ellere ve kalemime
Biçare döner mektup bir başına kendi girdabı ile

Çatlak döşeme tahtalarını
Çatlatır da durur rüzgar
Tufanlar durmaz , tozutulanlar durur
Çatlatır döşemeleri
Kendi ahşap kokusunda...

Gözde Okyay