Köpür köpür bulutlanır da sallanır umutlar
Şovalesine sarılmış bir ressamın hayali gibi derindir ufuklar
Seçer tuvalinden renkleri incecik bir nizamla
Okşar ardından kulağının zarına dokunur gibi o latif armoni

Geçmişimi ovdum bugün cilalarken gümüşleri
Bir dizi parşömen devrildi ceplerinde saklı kalmış
Ufacık hediye paketlerimdi senden son arta kalan

Kırmızı kurdelalarını çözdüm usulca
Geçmişi titreten ufacık bir tortuydu oysa

Çağırıldığında gelen katıksız ümitlerine bir beni ekleyemedin
Bir sen silemedin denizlere kardığım yaşlarımı gözlerimden ötürü
Ben ağaç oldum , tohuma kaçtı adımın tüm harfleri
Kırarım yaşadıklarımı,yırtarım yazdıklarımı

da baştan başlayamam

Yoktu.
Aynı yağmur değildi senden sonra yağanlar
Gecenin zifrinde sessizce yanyana yürümeler,hatırlatırlar
Saçlarım o geceden sonra hiç kurumadı
Eskisi gibi olamaması da bundan olmalı

Yoktu.
Aynı yıldız değildi baktığım mehtaplar
Bir o gece vardı
Ve bir daha da hiç olmadılar...

Şarap yıllandıkça buluyor rengini belki
Ama ben yıllanmak için fazla geç kaldım sanki...


Gözde Okyay