Engebeli yollar, yokuşlu…
Gidenler karşılaşmadı dönenlere…
Dönen yok bu yolda geriye
Adımlar geri atılmıyor,
Yorulmuş bedenler, pişmanlık kokuyor…
Ağırlaşan yürekler de
Ağlımsak duruyor…
Yolcusun sen.
Geri dönüşü olmayan,
Giderken dönenle karşılaşmayan yolcu…
Hayat sahnesi,
Gidişlerde gizli…
Roller verilmiş
Ortak rol doğumla ölüm…
Hiç kimse kalmamış bu yolda,
Kimse taht kurmamış hayat sahnesinde
Ağlamış doğarken…
Yaşamış, gülmüş yaşarken,
Ve
Gideceği son yolculukta
Uğurlanmış gözyaşlarıyla…

Doğmak, yaşamak ve ölmek arası;
Bir köprüdür insan için yaşam…

Ey insan,
Köprüye adım atarken aldığın nefesle
Köprüden inerken verdiğin nefestir yaşam…

Ayşenur Kaya-BALIKESİR
11.02.2009

Paylaş:

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

Şiiri Değerlendirin

Yaşam köprüsü Şiirine Yorum Yap

Okuduğunuz Yaşam köprüsü şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

Yaşam Köprüsü şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

DoganDuru, @doganduru

11.2.2009 17:13:02

hocam bu ne güzel bir şiir kaleminize,nefesinize sağlık.Tebrikler

ayhan ACAR, @ayhanacar

11.2.2009 16:17:03

mükemmeldi ayşenur hm,
saygılarımla

Gürsel Cengiz, @gurselcengiz

11.2.2009 16:17:00

kutlarım

duygu yüklü

yüreği

saygılarımla...............

Hikmet Özkul, @hikmetozkul

11.2.2009 15:39:09

Engebeli yollar, yokuşlu…
Gidenler karşılaşmadı dönenlere…
Dönen yok bu yolda geriye
Adımlar geri atılmıyor,
Yorulmuş bedenler, pişmanlık kokuyor…
Ağırlaşan yürekler de
Ağlımsak duruyor…
Yolcusun sen.
Geri dönüşü olmayan,
Giderken dönenle karşılaşmayan yolcu…
Hayat sahnesi,
Gidişlerde gizli…
Roller verilmiş
Ortak rol doğumla ölüm…
Hiç kimse kalmamış bu yolda,
Kimse taht kurmamış hayat sahnesinde
Ağlamış doğarken…
Yaşamış, gülmüş yaşarken,
Ve
Gideceği son yolculukta
Uğurlanmış gözyaşlarıyla…

Doğmak, yaşamak ve ölmek arası;
Bir köprüdür insan için yaşam…

Ey insan,
Köprüye atarken aldığın nefesle
Köprüden inerken verdiğin nefesti yaşam…

evet ölüm kabüllenmesi zor ama gerçek,kaçış yok,günümüzde yaşamakta ayrı bir zulüm,bende yüreği sevgi dolu insanlara mutluluk ve güzel günler dilerim.şiirin harika kutlarım,yüreğine sağlık...

bestekar10, @bestekar10

11.2.2009 15:37:50

Engebeli yollar, yokuşlu…
Gidenler karşılaşmadı dönenlere…
Dönen yok bu yolda geriye
Adımlar geri atılmıyor,
Yorulmuş bedenler, pişmanlık kokuyor…
Ağırlaşan yürekler de
Ağlımsak duruyor…
Yolcusun sen.
Geri dönüşü olmayan,
Giderken dönenle karşılaşmayan yolcu…
Hayat sahnesi,
Gidişlerde gizli…
Roller verilmiş
Ortak rol doğumla ölüm…
Hiç kimse kalmamış bu yolda,
Kimse taht kurmamış hayat sahnesinde
Ağlamış doğarken…
Yaşamış, gülmüş yaşarken,
Ve
Gideceği son yolculukta
Uğurlanmış gözyaşlarıyla…

Doğmak, yaşamak ve ölmek arası;
Bir köprüdür insan için yaşam…

Ey insan,
Köprüye atarken aldığın nefesle
Köprüden inerken verdiğin nefesti yaşam…

Yaşamsal bir bakış açısı.
Doğduysak tabiki yaşamın içinde nelerle karşılaşırız ve de son işte bedenin toprağa düşmesi.
Bu raylar Savaştepenin raylarımı desem........

Ilık Rüzgar, @ilikruzgar

11.2.2009 15:21:56

Doğmak, yaşamak ve ölmek arası;
Bir köprüdür insan için yaşam…

Ey insan,
Köprüye atarken aldığın nefesle
Köprüden inerken verdiğin nefesti yaşam…
Çok güzel dizler. Duygular çok güzel. Kaleminiz daim olsun...