Boğazı kurumuş
Sıska zamanın koynunda
Avuttum yüreğimi sen yokken

/…/

Kem düşürüyordu gece
Sensizliğimdeki pusuma
Ve çaresizlik konduruyordu usuma

/…/

Özlemlerin çalım attığı
Ayrılık akşamlarında
Zor oluyordu seni düşünmek

/…/

Sarılıp uyumaktı en güzel hayal
Ve mahir rüyaların ardından
Tebessümü yama etmekti uyanışlara

/…/

Seni sevmek
Kalbini yırtmaktı zamanın en delice
Mağrur bakışlı günleri
Yok, etmekti en keskince.

/…/

İstanbul gülüşlü yârim…
Gemilerden selam saldım şehrine
Aldın mı haberimi…

/…/

Mahal kalmamalı yaş-ı göze
Ayrılıkları sildim ellerimin tersiyle

/…/

İşte geldim ey yar!
Yarım kalan Beyoğlu hayalimizle birlikteyim.
Martıların denize döküldüğü
O ay karanlığı gecedeyim…

/…/

Ah sevdiğim
Geldim işte seninleyim.

/…/

Bir İstanbul şarkısında kalmıştık en son
Nakaratı sen ve ben/den ibaret…
Geldim işte
…
/… Sen ve ben …/




/sorgusuz sabah üstü’nden/

_Sessiz_cE_

_Sessiz Kalemin Sessiz Çığlıkları_Ayşenur_