5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1216
Okunma
Sensiz karanlıklar içinde
Üşüyorum anacığım
Sana, sesine, sevgine hasret
Seni düşünüyorum anacığım
Hatırlıyorsun değil mi beni?
Hani, bundan on beş yıl kadar önceydi
Üç kardeşiyle yalnız bıraktığın
En büyük oğlunum ben
Belki, şimdi sende bizi düşünüyorsun
Öyle değil mi söyle
Yılların çaresizliği içinde
Gözyaşlarınla baş başa kalmışsın belki
Yine bizi düşünürken
Rüyalara dalmışsın değil mi ?
Temmuz 1977… Trabzon