15
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1414
Okunma
zindana parsellenmiş bir baloncuktur kondurulan gözlerime.
hiçlendirilmiş bazen hırpalanmış bir parlayışta
hiç olur mu deyip de fırlattığımız olasılıklarda biçimlenir.
sebebi olmadan düşen bir yaprak kadar sakin
içlenir de aman vermez gülümseyişinden.
kendini basamaklara pay ettiğinden beri
sırladığı yüreği zımpara kağıtlarına düşman olur ürkekliğinden
tembel bir kalkınışla bazen güller derler kırmızılarda
ve beyazlarda kurur güllerle beraber.
terkettiği hislenişler titrer kimsesizlikten.
bir anaç misket yuvarlayışıyla sahiplenir hepsini yeniden
sonra dil dökümlerine meyleder
susar içli ve yalnız yine.
aslında hacet yok bu cümlelere.
sözün özü dost
bazen ağlarım ben...