önce alnımı karaladınız
yaraladınız resmimi,
sonra gözlerimi sildiniz yüzümden
kör saydınız beni;
kulaklarımı hiç çizmediniz zaten
sandınız ki duymam artık
ne yağmurun sesini
ne de kalbinizin ritmini…

dudaklarımı da kuruttunuz
iki kurak tepe yaptınız bu resimde,
sanki hiç öpmediniz onları
hiç ıslatmadınız sanki
sahildeki deniz hanımın eteklerinde!

sıra dilimde mi?
onu da mı koparacaksınız yerinden!
bırakın sözcükleri bende;
ben de söz verdim kendime
ya ağıt yakayım
ya da ben yanayım
ölen şiirlerin peşinden…

ressamı sizsiniz bu tuvalin,
isterseniz silin en güzel yerimi
kötü bir çıban çizin göğsümün sol yanına,
siz bilirsiniz;
ama asacaksanız duvarınıza resmimi
paslı tenekeden değil
gümüşten olmalıdır çerçevesi.

yoo!..
ikiyüzlü çizemezsiniz beni
benzetemezsiniz kendinize
silin birinden birini!
sevda dışı eylemim olmadı hiç
her zaman fikrimde aşk;
aşkımda fikir vardır benim…

ö.n