Aşksız geçen her güne kırk lanet okuyorken,
Yürekler ateş giymiş, yalnızlık dokuyorken

Ya çok geçmiş,ya erken, bir an şaşıp kalmışlar
Sonra dayanamayıp aşka dilek çalmışlar.

Kader diklenmiş hemen, -Bu oyunları yutmam !
Yıldız kızmış onlara, -Çalıntı dilek tutmam !

Kayıp giderken yıldız,mahzunlaşıp susmuşlar
Yenik düşüp hayata, çaresizce pusmuşlar.

Ondan haber almış kız,yazmış ki-Üzülmesin..
Bensizliğe kahredip, bîçare süzülmesin..

Dilleri hüzün dolup ağlıyorsa sözleri,
Yerçekimine inat, uykusuzsa gözleri

Ve özlem kokuyorsa aldığı onca nefes,
Eğer diyorsa sensiz, dünya koca bir kafes !

Deli kız üzülmez mi böyle uzağındayken,
Yollarına kurulan zaman tuzağındayken

Velhâsıl,o da almış bu sevdadan payını,
Hasretin sarsıntısı kırmış gönül fayını.

Haftalarca duymamış kurban olduğu sesi
Yüzünü görememiş, sindirmiş o hevesi

Söylemezmiş derdini canı yanmasın diye,
Yalnızca gülümsermiş, üzgün sanmasın diye.

Aslında onun kadar yorgun ve uykusuzmuş,
Dört bir yanı çevrili, bıkkın ve kuytusuzmuş.

Ama herşeye rağmen aşk içlerinde kalmış
Sevda tüten evleri hasret dumanı salmış.

Boşa merak etmeyin sonra ne olmuş diye,
Kalem küsmüş yazmamış, Deli kız solmuş diye..