Bir ateş böceğinin ışığı düştü şimdi şiirlerime
Güneşim oldu gülüşleri, tüm buzullarım eridi
Çiçeklere dönüştü imgelerim, kurgularım tam
En amansız sorularla büyüyüp, çiçekleniyorum.

Yorum sürdüm tene, şiir bölündü hecelere
Bir göktaşı yağmuru düştü sessiz gecelere
Sanırdım kafesler serpilmiş siyah peçelere
Ey bendeki gizli sevda, devin de ağ şiirlere.

Yenilginin takvim yığılmalarıyla arsız zaman
Sen içimdeki renk cümbüşü, tanımsız roman
Yaşamın getirdiği bir masal bu, kaçışımız yok
Türümüz insan türü, önyargılara karnımız tok.

Isırgan kaygılarımızın delirmiş kanatlarıydı an
Gök defterim, sevda kalemim yumdum gözümü
Yalansız dileklerle, ihanetsiz söylerim sözümü
Üşüdükçe karlı tepelerde, eşelerim aşkın közünü.

Baş kaldırsa da sözcüklerimiz yüreğimizdeki aşka
Kalsak da ezgisiz, umut yorgunu, tükenmeyeceğiz
Yedi düvelde, yedi ışıklı hanlarda biz büyüyeceğiz
Çöller aşsak, fırtınalarda da kalsak, pes etmeyeceğiz.

Selahattin Yetgin