kadar


şen şakrak akardı günlerimiz
sanki biz sokaklara değil
sokaklar bize akardı
tek aidiyet duygumuz
çoraplarımız kaçtığı halde
ayaklarımızın ayakkabılarımıza sığmayacak kadar iddialı
olmasıydı

polisiye senaryolara gerek yok
elma yanaklım olmana da
bir kez bir tek yani binlerce aşkım sevgilim var derim sana
her şey sevmek için bahanemizdi ama birbirimizi değil gibi
bu “gibi”ye önem ver sevgilim
dokunuşlarımızda atan duyarlı şah damarımızın
püf noktasıdır
işte bu “gibi”

çok manyakçaydı işte
armut pişmeden düşerdi ağzımıza
ama biz onu
çok şahane bir şekilde ört bas etmeyi bilirdik

ört bas edilmesidir çocukluk aşkını yaşatan
be akıllım
sataşmadan kaba ayrıntılara inceliklerle gerekçeli
gebe kalmalı şimdiler sonralara ki anlamlaşsın öncelikli
öncelerimiz
hatta bir çocuk düşlediğimizden bile bahsetmeliyiz
son hallerimizin sonluluğuna fazla kapılmadan
ancak kesinliklere kapılabiliriz idareten
deniz kıyısına uzanan sokakların
kendilerini bilememelerine benzer
bir öz güven olmalı bunun adı

ile


uçurtmalarımızın eski günlerdeki renklerini paylaşamamızın
en ağır öz eleştirisi iri kıyım bir intihardır ne yazık ki
bir bağımlılığı yaşatanın
biricik şimşek kırıntılı
tek kaçınılmazlığının
kaçınılmazlık olması “gibi”
bu “gibi”ye dikkat et sevgilim
ölmeye kaçamak yok
bir başınalığının kalabalıklığında hem de
ya da gülüşmelerimizin arada sıradalı tenhalığında

endazemiz değil ölüm ve sonsuzluk
hevesimiz yok başkalarının rüyalarını görmeye
yaşadıklarımızı rüyalaştıran birer geçim ehliyiz biz


ancak


bütün dünyamsın
içimdeki tek dışarı
elimi oynatsam
caddelere açılan mavi kapı
başımı kaldırsam
dingin ikindilerin yaşamı sevmesi
gözümü açsam
küçük kasaba ağaçlarının arkadaş canlısı hallerinin
acınasılığı

bana suyu anlatmayı bırak
ben sensizliğimle boğulurum ancak
mesafeleri öğretmeyi de
yokluğun hariç uzaklığım yoktur benim

istersen
sessizliği seçmeden kuşlar
şarkımızı söyleyebilirim
acelen yoksa
bütün ölümlerimi erteleyebilirim
daha iyi tanıyabilmek için
seni beklemeyi

Kağan İşçen





(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.