zaman erkekleri değil,armutları olgunlaştırıyor
havva

çoğul kişilik bozukluğumda
günde azami iki defa geçiyorsun yüzümden
kalbim bağışlanmayacak bir şey yaptıkça
hatıralar biriktikçe… şekilleniyor
yırtılıyor içimde serüven duygusu

ister ek olan –de
ya da bağlaç olan de
dur…en iyisi ne dersen de
çözülüyorum ihanetinde

erkek davranışları şifreli değildir
bir kere öpsen…çok kolaymış diyeceksin

boş kağıtlara atılmış çizikler kadar yol yürür kader
kurbanla kurban edilmiş bir tarihin yazgısıdır keder
acaba çok mu kirliydi yaratıldığım toprak
ki yıkandıkça küfrünle
daha çok temizleniyor ruhumda ki ahlâk

hiçlik sezdiren bakışlarıma
cinnet meyilli huriler saf durunca
“nasıl bilirdiniz” sorusu
ilahi bir sesle yükselir kasıklarıma
ahh...hep kendini tekrar eden sesler ve korkular
tanrıya ödül
adem oğluna ceza

erkek davranışları şifreli değildir
bir kere sevsen…çok kolaymış diyeceksin

günah
masalını bitirmiş kırklanmaz orospu izleri
sevap
ederi kırkbir kez ödenmiş maşallah zikri
kelimelerle dokunandır kıyam bilgisi

sonsuza kadar sonsuzluğa asılı kalmak
boynumun borcu olsa gerek
bu yüzden her intihar
biraz da sana geç kalmak

erkek davranışları şifreli değildir
bir kere anlasan…çok kolaymış diyeceksin

rivayet muhtelif
hilkat garibesi gövdeye
mutlak yarayı teslim eden hav(v)a
hiç durmadan solunan bir muamma
kıvamını gözlerinde tutturmuş sevdayı
zerk edince ruha
kimin alnında
kimin yaşında
kimin aşk’ında öleceği bilinmez

kendi tercihidir aslında kayalara zincirlenip
bir kartala parçalanmak
parçalandıkça yalan yataklarda
ruhu ölür
bedeni erteler

erkek davranışları şifreli değildir
bir kere ölsen aşk’ımdan

“yok artık daha neler”…diyeceksin