0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1158
Okunma
Mutlulukları verdik toprağa
bir-bir
gömüldü anılar,
yitirdik ayrı ve beraber.
"- Geçmiş olsun !" der iken;
Geçmişini, geleceğini sıvadık dostlukların.
Sığdırdık daracık toprağa,
geniş yüreklerimizi.
Avuttuk göz yaşlarını kavga-kıyamet,
sıranın sende olduğu.
Senide avuturlar kara zurnam.
Yaşlı, yaslı başını sağlarlar,
ağlarlar yalandan belki.
Önde hoca sorar, dışından üzgün;
"- Nasıl tanırdınız bu iti? "
"- İyi ! " der sürtmeyen dilin.
"- Amin !"
En son bende gelirim,
senden sonra.
Bekle beni !
Oğuz Can Hayali.
