Sen çocuktun kızım,
Çocukluğun çalınırken...


Kaç defa iltica ettin yalnızlığa...
Sömürü eşliğinde...
Bedenine,
Kangren düşleri yüklerken şerefsizler...


Kaç defa ağladın çocuk
Kaç defa isyanında kaldı çocukluğun
Bez bebeğine sarılırken...

Kaç defa yaşadı kıyameti,
Bu çocuk yürek...
Sancısı sıklaştıkça ağladın mı,?
Kaç defa yalvardın Tanrıya,
"beni al yanına, yoksa tutamam hayatın ucundan"
Kanadıkça çocukluğun zoraki sevmelerden...
Korkusunu barktı
O minik ellerine ve titrekliğini yüreğine...

Bedenine her bakış iğreti eşliğinde,
Kaç defa sızlattı tomurcuk yüreğini..
Kaç defa vurdu gece kâbusları
Fırlarken kan, ter içinde düş(üş)lerinden
D(ü)iş’leri geçmişken yüreğine
Sübyancı şerefsizin...


Sahi oynadın mı bez bebeğinle...
Saklambaç oynamadan saklanmışken korkuya...
Çaresizce hırslandın mı zulüme..


Sen çocuktun kızım,
Çocukluğun çalınırken
Zoraki sevmelerden...

Biliyorum, izlerin derin
Ben düşündükçe delirdim..


Ellerini yüzüne kapatma çocuk...
Ellerini yüzüne kapatma...