12
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
962
Okunma
hangi kalem yazabilir yalnızlığı
ve hangi silgi silebilir
her şeyi yeni baştan
başlayan güne, patlayan tomurcuğa
kim dur diyebilir
bir ölüye kim can üfleyebilir
açık deniz kadar çoğaltıp
bir damla kadar kim azaltabilir
kendini kendinden başka
yanıp yanıp sönen güneş
kan kızıllığında akşamın
uzun kollarıyla sarmalan
gitme desen kalamaz güneş
önüne akşam karartısını düşürüp
çiğner ezer onu ay ve yıldızlar
sen denizin rengine mavi dersin
ben beyaz
çünkü avucuma aldığım su beyaz
bir lâmbada gece
hem sarıdır hem siyah
nasıl görmek isterse insan
işte öyledir renkler
baykuş tüneklerinde sarmalanan korku
bir karıncanın izinde sabırla
başka bir çiğneyiş olur
başka bir tada döner lokma
birden şahlanır bir kır at
sonra dörtnala hayat