9
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1046
Okunma
gün ağarırken penceremde
son mohikanların çığlıklarını duyuyorum
gözbebeklerinde
yalnız ve çaresiz
gittin işte
öyle ya da böyle gittin
ne farkeder ki sebebin
bana yokluğun yeter
yokluğun yeter şimdi
bir eylül ikindisinde ölmeme
sevme artık resimlerimi de
istemem sevmeni
incitir parmakların dokundukça
dokunma yüreğime
son bir kez daha seslen istersen
seslen ardımdan usulca
senin adımı söylemen
bir ömre değer